అథర్వణ వేదాంతర్గత

21     సూర్యోపనిషత్

సావిత్రీ విద్య

అధ్యయన పుష్పమ్

ఆత్మ యొక్క భావనచే → స్వ - అతిరిక్తము (స్వస్వరూపమునకు అన్యమైనదంతా) సూదితము చేయునది (ఆత్మకు అన్యమైన భావననంతటినీ నశింపజేయునది), సూర్యనారాయణ ఆకారము ధరించినది - అగు ‘‘చిత్ - సూర్య వైభవము’’ను స్మరించుచున్నాము. స్తుతిస్తున్నాము.

ఇక ఇప్పుడు మనము అథర్వణ వేదాంతర్గతమగు సూర్య-అంగిరసమును (సూర్యనారాయణ తత్త్వమును) వ్యాఖ్యానించుకుంటున్నాము.

సూర్యాథర్వణ అంగిరస మంత్రములు

1. ‘‘ఘృణ సూర్య ఆదిత్య ఓం’’। - ‘‘సూర్యాష్టాక్షరీ’’।
   
   
2. ఓం భూర్భువస్సువః, తత్సవితుర్వరేణ్యం
   భర్గో దేవస్య ధీమహి - ధియో యోనః ప్రచోదయాత్ - ‘‘సవితుర్గాయత్రీ’’। ‘‘గాయత్రీ మంత్రము’’।
   
   
3. ఆదిత్యాయ విద్మహే, సహస్ర కిరణాయ ధీమహి।
   తన్నసూర్యః ప్రచోదయాత్। - ‘‘సూర్య గాయత్రీ’’।

ఇవి ‘‘సూర్య అథర్వ అంగీరస మంత్ర రాజములు’’ గా ప్రసిద్ధము. త్రికాలములలో సూర్యోపాసనకు మననము చేయుటకై సూచించబడినవి.

పై మంత్రములకు :-

---

బ్రహ్మా - ఋషి। గాయత్రీ - ఛందః। ఆదిత్యో - దేవతా। ‘‘హగ్ంస, సో౽హమ్’’ అగ్ని నారాయణ యుక్తం - బీజమ్। హృత్ లేఖా - శక్తిః।

వియత్ ఆది సర్గ సంయుక్తము (ఆకాశము మొదలైన పాంచభౌతిక విశేషములతో సర్గముతో కూడినది) - కీలకము।

---

అట్టి మంత్రము - ‘‘(1) ధర్మ (2) అర్థ (3) కామ (4) మోక్షములు’’ అనే చతుర్విధ పురుషార్థములు సిద్ధికై వినియోగము।

షట్ (6) స్వరములతో ఆరూఢులమై షడంగన్యానము నిర్వర్తిస్తున్నాము.

షడంగన్యాసము

1. కరన్యాసము	అంగన్యాసము
ఘృణ అగుష్ఠాభ్యాం నమః।	ఘృణ - హృదయాయ నమః।
సూర్య తర్జనీభ్యాం నమః।	సూర్య - శిరసే స్స్వాహా।
ఆదిత్య ఓం మధ్యమాభ్యాం నమః।	ఆదిత్య ఓం - శిఖయాయవౌషట్।
ఘృణ - అనామికాభ్యాం నమః।	ఘృణ - కవచాయ ‘హుమ్’।
సూర్య - కనిష్టికాభ్యాం నమః।	సూర్య - నేత్రాత్రయాయ ‘వషట్’।
ఆదిత్య ఓం - కరతల కరపృష్టాభ్యాం నమః।	ఆదిత్య ఓం - అస్త్రాయ ఫట్।

భూర్భువస్స్వః ఓం - ఇతి దిగ్బంధః।
అష్టాక్షరీ మంత్రము - ‘‘ఘృణ సూర్య ఆదిత్య ఓం’’

2.
‘తత్సవితుః’ బ్రహ్మాత్మనే అంగుష్ఠాభ్యాం నమః।	‘తత్సవితుః’ బ్రహ్మాత్మనే హృదయాయ ‘‘నమః’’।
‘వరేణ్యం’ విష్ణవాత్మనే తర్జనీభ్యాం నమః।	‘వరేణ్యం’ విష్ణవాత్మనే శిరసే ‘‘స్వాహా’’।
‘భర్గోదేవస్య’ రుద్రాత్మనే మధ్యమాభ్యాం నమః।	‘భర్గోదేవస్య’ రుద్రాత్మనే శిఖయాయ ‘‘వౌషట్’’।
‘ధీమహి’ సత్యాత్మనే అనామికాభ్యాం నమః।	ధీమహి సత్యాత్మనే కవచాయ ‘‘హుం’’।
‘థియోయోనః’ జ్ఞానాత్మనే కనిష్ఠికాభ్యాం నమః।	ధియోయనః జ్ఞానాత్మనే నేత్రత్రయాయ ‘‘వషట్’’।
‘ప్రచోదయాత్’ సర్వాత్మనే కరతలకరపృష్ఠాభ్యాం నమః।	ప్రచోదయాత్ సర్వాత్మనే ‘‘అస్త్రాయఫట్’’।

భూర్భువస్స్వః ఓం - ఇతి దిగ్బంధః’’।
గాయత్రీ - ఓం భూర్భువస్సువః తత్సవితుర్వరేణ్యం భర్గో దేవస్య ధీమహి। ధియోయనః ప్రచోదయాత్।।

షట్ స్వరా రూఢేన బీజేన। ఆరు స్వరములతో కూడిన బీజము (బీజమంత్రము).

[ స్వరము = ఉదాత్త (పై స్వరంగా), అనుదాత్త (క్రింది స్వరంగా), మధ్యమ-ఇత్యాది నాదవిన్యాసముతో కూడిన వేదగానము ]

(షడ్జము = ఒక స్వరము.
(1) ముక్కు (2) కంఠము (3) వక్షస్ధలము (4) తాలువు (దవడ) (5) జిహ్వ (6) దంతము - అనే ‘‘6’’ స్ధలములలో పుట్టుచుండే ‘‘స్వరవిశేషము’’.)

(అట్టి షడ్జమ స్వరయుక్తంగా వేద-మూల మంత్రములు గానము చేయబడుచున్నాయి).

• రక్తాంబుజ సంస్థితమ్ - ఎర్ర తామర యందు నిండుగా ప్రకాశించువారు,
• సప్తాశ్వ రథినమ్ - [ పంచ ప్రాణములు (లేక) పంచభూతములు + మనస్సు, బుద్ధి - అనబడే ] ఏడు గుర్రములు పూన్చిన రథమును అధిరోహించినవారు,

స్తుతి -

శ్లో।। సప్తాశ్వ రథమ్ ఆరూఢమ్, ప్రచండం, కశ్యపాత్మజమ్।
స్వేత పద్మధరం దేవం, తం సూర్యం ప్రణమామ్యహమ్।।

• బంగారు వన్నెలు చిందించువారు, (దృశ్యము, జీవుడు, ఈశ్వరుడు, సాక్షి అనబడే) నాలుగు భుజములు ధరించి ఉన్నవారు,

• రెండు చేతులలో - (1) అభయము (సమస్త భయములు తొలగించునది) (2) వరదమ్ (సమస్తము ప్రసాదించునది) - అగు రెండు పద్మములను ధరించినవారు,

• (ఈ క్షణములు, నిముషములు, గంటలు, రోజులు, సంవత్సరములు, యుగములు, మహాయుగములతో కూడిన) కాలచక్రమును నడిపిస్తూ ఉన్నవారు

అగు సూర్యనారాయణ తాత్త్విక స్వరూపమును ఎవరు తెలుసుకొంటారో, అట్టివారే బ్రహ్మమును ఎరిగినట్టి (బ్రహ్మజ్ఞులైనట్టి) బ్రాహ్మణులు.

అట్టి స్వామిని మా బుద్ధిని వికసింపజేయటానికై ఈవిధమైన గాయత్రీ మంత్రోక్తంగాను, సూర్య అష్టాక్షరీ మంత్ర యుక్తంగాను జపిస్తున్నాము. స్తుతిస్తున్నాము. ఉపాసిస్తున్నాము.

ఓం	- (ఓం ఇతి ఏక అక్షరం బ్రహ్మ)। ‘‘ఈ దృశ్య-ద్రష్ట-జీవ-ఈశ్వర-సాక్షిలతో కూడిన సమగ్రతత్త్వము’’ - ఇతి ‘‘ఓం’’
భూః భువః సువః (భూర్భువస్సువః) ‘‘తత్’’	- వ్యాహృతమైనది. భూ భువ సువః గా (Matter, thought, thinker గా) ప్రకటనమగుచున్నది - అగు తత్ స్వరూపమును స్మరించుచున్నాను. సమస్తము తానై, సమస్తమునకు వేరైనట్టి తత్త్వమునకు నమస్కారము.
సవితుః వరేణ్యం	- ఆయన సమస్త దేహములలో సత్-విత్ (ఉనికి-ఎరుక) రూపుడుగా వరేణ్యుడై (ముఖ్యాతి ముఖ్యుడై) ఉన్నవారు.
భర్గోదేవస్య ధీమహి।	- సమస్తమును వెలిగించు దివ్య స్వరూపులు. ఈ సమస్తము ఆయనయొక్క మహిమగాను, ఆయన ‘‘ధీ (బుద్ధి) ఔన్నత్యము’’గాను దర్శిస్తున్నాము. (తత్త్వ స్వరూపుడు, సవితుడు, వరేణ్యుడు ధీమహి అయినట్టి ఆ భర్గో దేవుని యొక్క మహిమను స్తుతిస్తున్నాము.
ధియో యో నః ప్రచోదయాత్।।	- (దేనిచే ఈ దృశ్య విషయములకు పరిమితమై ఉండిపోతున్నామో, అట్టి) మా యొక్క పరిమితమైన బుద్ధిని ప్రచోదింపజేయుదురు గాక! (ఉత్సాహవంతముగాను, సాహసవంతముగాను, ధైర్యవంతముగాను, వీర్యవంతముగాను, నిర్మలముగాను, సునిశితముగాను, విస్తారముగాను, పరమాత్మికముగాను) మా బుద్ధిని వికశింపజేసెదరు గాక!

• (ఈ భౌతికదేహమునకు దేహియే ‘ఆత్మ’ అయి ఉంటున్న విధంగా) - ఈ జగత్తుకంతటికీ సూర్యభగవానుడే ఆత్మ.
• సూర్యాత్ వై ఖలు ఇమాని భూతాని జాయంతే। ఇక్కడి సమస్త జీవజాలమంతా కూడా సూర్యభగవానుని నుండే జనించి, బయల్వెడలి, సూర్యతత్త్వమునందే పరిఢవిల్లుతోంది.
• సూర్యుని నుండే - ‘సృష్టి’ అనే ఈ మహా యజ్ఞము. [ యజ్ఞము = అనేకమంది నిర్వర్తించు గొప్ప సామూహిక కార్యక్రమము ]. అట్టి యజ్ఞము నుండి మేఘములు (జలము). మేఘముల వలన వర్షము. వర్షము వలన జీవులను పరిపోషించు ‘‘అన్నము’’. అన్నము నుండి దేహముల పరిపోషణ, జీవితము, జీవుడు మొదలుగా గల ఇవన్నీ సంభవిస్తున్నాయి, సందర్భమౌతున్నాయి.

ఆదిత్యుడు - శబ్దార్థము।

‘‘ఆది - త - యత్’’ - సృష్టికంటే మునుముందే ఉండి, సృష్టిగా తానే ప్రదర్శనమవటంచేత ‘ఆదిత్యుడు’ అని ఆత్మపురుషుడగు సూర్య భగవానుడు శ్లాఘించబడుచున్నాము.

ఓ సమస్తమునకు ఆది (The begining) అయినట్టి ఆది పురుషుడా! ఆదిత్యా!

• మీకు రెండు చేతులు ఎత్తి హృదయపూర్వకంగా మంత్రోక్తంగా - నమస్కరిస్తున్నాము. నమస్తే। ‘‘న’’ = ఏకము, ‘‘మ’’ = అనేకము మీరే అయినట్లుగా దర్శిస్తూ, ఉపాసిస్తూ, భక్తితో నమస్కరిస్తున్నాము.

మా ఈ స్తుతులు స్వీకరించండి.

ప్రత్యక్ష నారాయణ సూర్య స్తుతులు

ఓ ఆదిత్య భగవన్! ఆదినారాయణా! సత్-విత్ స్వరూప సవితా! సూర్యదేవా! సూర్యనారాయణ స్వామీ! నమస్తే ఆదిత్య।

మా కళ్లకు ప్రత్యక్షమై కనిపిస్తూ ఉన్న ప్రత్యక్ష నారాయణుడవు. ప్రత్యక్ష దైవమువు.

త్వమేవ ప్రత్యక్షం కర్మ కర్తాసి। సృష్టిలో జరుగుచున్న సమస్త కర్మలకు, కార్యక్రమములకు మీరే ‘కర్త’ (You are Doer as well as prompter) అయి ఉన్నారు.

బ్రహ్మదేవుడుగా సృష్టిస్తున్నారు। ఈ సృష్టిని భావనచే, సంకల్పముచే - క్రీడగా, లీలగా కల్పించుచున్నారు. అట్టి సృష్టికర్త అగు బ్రహ్మదేవుడుగా అగుచున్నది ఎవరు? మీరే!

విష్ణువుగా పరిరక్షిస్తున్నారు। ఈ సృష్టిని పరిపోషించటము, కొనసాగించటము నిర్వర్తిస్తున్న ‘విష్ణువు’గా ఉన్నది కూడా తామే!

రుద్రుడుగా లయింపజేస్తున్నారు। అట్టి సృష్టిని మరొక సమయంలో లయింపజేయు లయకారుడగు ‘రుద్రుడు’ కూడా మీరే - అయి ఉన్నారు.

మీరే ఋగ్వేదములో ఆత్మగురించిన ‘సత్యవాణి’ అయి ఉన్న ఋక్ గానము చేయు ఋక్‌గాన స్వరూపులు। ఆ ఋక్కులను ఆత్మయొక్క స్వానుభవముగా ఎలుగెత్తి గానం చేస్తున్న ‘ఋషులు’ కూడా మీరే!

మీరే యజ్ఞములు, యజస్సులు ప్రాధాన్యముగా వచించబడుచున్న యజుర్వేద స్వరూపులు.

స్వర-సంగీత స్తుతుల ప్రాధాన్యమైయున్న సామవేద స్వరూపులు మీరే।

ప్రత్యక్షముగా కనిపిస్తున్న విశేషములను క్రోడీకరించి, ఉపాసనా రూపముగా తీర్చిదిద్దే వాఙ్మయముగల అథర్వణవేద స్వరూపులు కూడా తామే।

భాషను విధివిధానంగా తీర్చిదిద్దే ఛందస్సుగా ప్రదర్శనమగుచున్నది కూడా మీరే! ఛందోబద్ధమైనదంతా మీ విశేష స్వరూపమే!

సమస్తమునకు ఆవల ‘‘ఆది’’ యందు గల ఆ కేవలాత్మానంద స్వరూపులగు ‘‘ఆదిత్య పరమాత్మ’’ నుండే పంచభూతములు బయలుదేరుచున్నాయి.

• స్పందనరూపముతో కూడిన ‘‘వాయువు’’,
• స్థూల, జీవపరిపోషక రూపమగు ‘‘భూమి’’,
• ద్రవ-జల రూపమగు ‘‘ఆపః’’, (జలము),
• తేజో, అగ్ని రూపమగు ‘‘జ్యోతి’’, ‘ఉష్ణము’,
• నిశ్శబ్దమై శబ్దమునకు జననస్థానమగు ‘‘వ్యోమ (ఆకాశము)’’,

ఇవన్నీ కూడా ఆదిత్యుడగు సూర్యభగవానుని నుండే జనిస్తున్నాయి.

సృష్టి నిర్మాణ - సంరక్షణలను నిర్వర్తిస్తూ ఉన్నట్టి - అశరీర దివ్యప్రజ్ఞలగు దేవతలు ఆదిత్యుని నుండే బయల్వెడలుచున్నారు.

‘వేదా’। - తెలియబడుచున్న సమస్తము ఆదిత్యునినుండే ప్రకటనమౌతోంది. తెలియబడేదంతా ఆది-ఆత్మ స్వరూపుడగు ఆదిత్యునికి ‘అనన్యము’. అట్టి ఆదిత్యుని తాత్త్విక స్వరూప వర్ణనములతో ఋక్కుల ప్రాధాన్యము గల ఋగ్వేదము, యజ్ఞ యాగ అగ్ని కార్య ప్రాధాన్య యజుర్వేదము, స్తుతి గాన ప్రాధాన్య సామవేదము, దృశ్య ప్రపంచ విశేష ప్రాధాన్యమైన అథర్వణవేదములతో కూడినవే చతుర్వేదములు.

ఆత్మజ్యోతి స్వరూపుడగు ఆదిత్యుడే తనయొక్క తేజో స్వరూపముచే సూర్యమండలమును తపింపజేయుచున్నారు.

‘‘ఆసావ ఆదిత్యో బ్రహ్మ।’’ బ్రహ్మమే అయి ఉన్న ఆదిత్యుడే సమస్తముగా వసించువారై, విస్తరించువారై ఉన్నారు.

ఈ సమస్తమునకు ‘అనుభవి’ (పొందుచున్నవాడు) - బ్రహ్మమే।

☀︎ పొందబడునదంతా బ్రహ్మమే।
☀︎ పొందుచున్నవాడు బ్రహ్మమే।
☀︎ ఆదిత్యుడే బ్రహ్మమై సమస్తమును పొందువాడై ఉంటున్నారు. ఇతి ఆసావాదిత్యో బ్రహ్మ।

ఆదిత్యుడే అంతఃకరణ చతుష్టయము. (నాలుగింటి సముదాయము).

1. మనస్సు = విషయములు మననము చేయు స్వభావములకు, అభ్యాసములకు, సంస్కారములకు, వాసనలకు సంబంధించిన అంతఃకరణ విభాగము.
2. బుద్ధి = విచక్షించు విభాగము. ‘‘ఏది ఆలోచించాలి? ఏది ఆలోచించవద్దు?’’ - అనే విషయము నిర్ణయించు అంతరంగ సంబంధమైన తెలివి (Intellectual, Wisdom, Analytical ability) విభాగము.
3. చిత్తము = అంతరంగములోని ఇష్ట - అయిష్టములకు చెందిన విభాగము.
4. అహంకారము = ‘‘నేను - నాది’’ రూపముతో కూడిన ‘‘వ్యష్టి పరిమిత’’ సంబంధమైన అంతరంగ విభాగము.

ఆదిత్యుడే సమస్త జీవులలోని అంతరంగ చతుష్టయమగు మనో బుద్ధి చిత్త అహంకారముల ప్రదర్శకుడు. ప్రదర్శనమగుచున్న స్వరూపమంతా ఆయనకు చెందినదే। ఆయనకు అనన్యమైనదే।

అట్టి ఆదిత్యుడే సమస్త దేహములలో పంచప్రాణ స్వరూపులై విరాజిల్లుచున్నారు.

1. వ్యానప్రాణము = శరీరమంతటా వ్యాపించి ఉండే ప్రాణశక్తి ప్రదర్శనము (స్థానము-సర్వ శరీరము).
2. సమాన ప్రాణము = దేహమునందు అంతటా వివిధ భాగములను సమ స్వరూపముగా పరస్పరము సమన్వయము చేయు ప్రాణ సంబంధిత ఏక ప్రదర్శనము (ముఖ్య స్థానము - నాభి).
3. ఉదాన ప్రాణము = (ముఖ్య స్థానము - కంఠము).
4. అపాన ప్రాణము = (ముఖ్య స్థానము - గుదము).
5. (మూల) ప్రాణము = (ముఖ్య స్థానము - హృదయము).

☼ ఆదిత్య భగవానుడే సమస్త ప్రాణులలో ప్రాణ-అపాన-వ్యాన-ఉదాన-సమాన క్రియా విశేషములతో కూడిన పంచప్రాణ స్వరూపుడై వెలయుచున్నారు. శరీరములోని సమస్త అంతర్గత వ్యవహారములు నిర్వర్తిస్తున్నారు.
☼ ఆదిత్యుడే చెవులు - చర్మము - కళ్ళు - రసము (నాలుక) ఘ్రాణము (వాసన) - అను పంచ జ్ఞానేంద్రియములై వెలయుచున్నారు.
☼ దేహములో పంచ కర్మేంద్రియములగు ‘‘వాక్, పాణి, పాద, పాయు, ఉపస్ధ (స్త్రీ పురుషుల రహస్యావయవములు)గా - విలసిల్లుచున్నది ఆదిత్య - ఆత్మానందుడే!
☼ ఆదిత్యుడే పంచేంద్రియ విషయములగు - శబ్ద, స్పర్శ, రూప, రస, గంధముల స్వరూపుడు కూడా।
☼ కర్మేంద్రియ విషయములైనట్టి వచన (Talking), ఆదాన (Giving), ఆగమన (coming/walking), విసర్జన (Leaving), ఆనందములు (Enjoying) గా ఉన్నది కూడా ఆదిత్యుడే.
☼ ఆదిత్యుడే అన్నమయ, ప్రాణమయ, మనోమయ, విజ్ఞానమయ, ఆనందమయ పంచకోశములుగాను, కేవల - ఘనీభూత విజ్ఞానమయ స్వరూపముగాను అగుచున్నారు.

నమో మిత్రాయ భానవే, మృత్యోః మాం పాహి। సమస్త జీవులకు స్నేహితుడు అవటంచేత ఆనంద విజ్ఞానఘనుడు, మిత్రుడు, సమస్తమును వెలిగించువాడు కాబట్టి భానుడు - అగు సూర్యభగవాన్! నమస్కారము. మమ్ములను మృత్యుముఖము నుండి రక్షించండి. (అనగా) మార్పు చేర్పులకు విషయమే కానట్టి మా యొక్క సహజ-అమృత-అఖండ ఆత్మ స్వరూపమును మా బుద్ధి పొందునట్లు (గురువై) అనుగ్రహించండి.

జగత్తునంతటినీ తన ఆభరణముగా ధరించుచున్నవారగు భ్రాజిష్ణునకు, ఈ జగత్తుకు హేతువు అవటంచేత విశ్వహేతువు అగు ఆదిత్యునికి - నమస్కారము.

ఆ సూర్య భగవానుని వలననే, ఆయన నుండియే జీవులమగు మేమంతా బయల్వెడలుచున్నాము. సూర్యునియందే ఉనికి కలిగి ఉంటున్నాము. సూర్యునిచేతనే ఈ జగత్తంతా పాలించబడుతోంది.

(తరంగములన్నీ జలములోంచి ఉత్పన్నమై, జలమునందే సంచారములు కలిగి ఉండి జలమునందే లయించుచున్నవిధంగా) ఈ జీవులంతా సూర్యుని నుండి బయలుదేరి, సూర్యునియందే సంచారము కలిగి ఉండి, సూర్యునియందే ‘లయము’ పొందుచున్నారు.

‘‘య స్సూర్యః సో౽హమ్’’

యః సూర్యః సోహమ్ ఏవ చ। సమస్తము సూర్యుని ఆత్మ తేజమే. కాబట్టి, ఎవరు సూర్యుడై ప్రకాశించుచున్నారో, ఆ భగవానుడే సమస్తమునందువలెనే, నాలో నేనై ప్రకాశించుచున్నారు కూడా. కనుక సూర్యునిగా ఉన్నది నేనే। నేనుగా ఉన్నది సూర్యుడే।

ఆ సవితా దేవతయే - నాకు కళ్ళు. నాయొక్క చూపు, చూడబడునది కూడా ఆయనయే।

నాయందు ‘చూపు’ గా నిశ్చల పర్వత స్వరూపుడై వేంచేసి ఉన్నారు. దృక్ స్వరూపుడు, సృష్టికర్త అగు-ఆ ధాత, ఆ సవిత, ఆ సూర్యుడు- నాకు ‘‘సో౽హమ్ దృష్టి’’ ని ప్రసాదించుదురు గాక।

ఆదిత్యాయ విద్మహే, సహస్ర కిరణాయ ధీమహి। తన్నో సూర్యః ప్రచోదయాత్।।
- అట్టి ఆదిత్యుని మహిమను (పైన చెప్పుకొన్నవిధంగా) ఎరుగుచున్నాము.
- వేలాది కిరణస్వరూపుడగు ఆయన యొక్క మహిమయే - ఇదంతా కూడా। ఆయనను బుద్ధితో స్తుతిస్తున్నాము.

అట్టి ఆ సూర్యభగవానుడు మా యొక్క బుద్ధిని (స్వస్వరూపాత్మ తత్త్వము ఎరుగుటకై) ప్రచోదింపజేసెదరు గాక! వికాసపరచెదరు గాక। వికసింపజేసెదరు గాక। సముత్సాహపరచెదరు గాక।

అట్టి సత్ విత్ (ఉనికి - ఎరుక) స్వరూపుడగు సవితా - పురుషోత్తముడు మాయొక్క సహజమగు స్వస్వరూపుడై →

• ముందుగా → జగత్-ద్రష్ట రూపంగాను,
• వెనుకగా → ఆత్మగురించిన ఏమరపు రూపంగాను,
• ఉత్తరముగా → ఈ జగద్దృశ్యమునకు ఆవలగాను,
• దక్షిణముగా → ఈ జగద్దృశ్యమువైపుగా కనిపిస్తున్న సమస్తముగాను,
• క్రిందగాను, పైన అంతటా, అన్నిచోట్ల, సమస్తముగాను విస్తరించి ఉన్నారు.

అట్టి సవితృభగవానుడు, సూర్యుదేవుడు అగు ఆదిత్యుడు - నః సువతు। మాకు శుభప్రదుడై అనుగ్రహించెరు గాక! మాకు దీర్ఘాయువు ప్రసాదించెదరు గాక!

‘‘ఓం ఇతి ఏక - అక్షరం బ్రహ్మ’’

• ఏదైతే అనేకముగా కనిపిస్తూ ఉన్నప్పటికీ సత్య-జ్ఞాన అధ్యయన దృష్టికి ఏకమే అయి, ఏకముగానే అనిపిస్తోందో,
• ఏది వాస్తవానికి సర్వదా, అప్రతిహతంగా ‘ఏకమే’ - అయి ఉన్నదో,
• ఏదైతే మార్పుచెందు సమస్తము (దర్పణంలో దృశ్యములాగా) తనయందే కలిగి ఉండి, (కల తనదైనవాని వలె) తాను ఎట్టి మార్పు - చేర్పులు లేనిదై, సర్వదా యథాతథమై ఉన్నదో, -

అట్టి ఈ జీవుని ‘‘ఏకాక్షర స్వరూపమే’’ బ్రహ్మము.

(I) త్రిపుటి [ (1) దృశ్యము, (2) ద్రష్ట (3) దర్శనము ] (II) జీవాత్మ (III) ‘‘అనేక దేహములు నావైన నేను’’ - రూపుడగు ఈశ్వరుడు, (IV) కేవలమగు పరమాత్మ - ఈ నాలుగు ఏ తత్త్వముదృష్ట్యా ‘ఏకము’ అయి ఉంటున్నాయో, అట్టి అఖండాత్మకు సంజ్ఞయే ‘‘ఓం’’ (ప్రణవము).

కనుక,
(ద్రష్ట-దర్శన-దృశ్య, భూత-వర్తమాన-భవిష్యత్, జీవ-ఈశ్వర-కేవల - ఇత్యాది త్రిపుటిగా ప్రదర్శనమగుచు కూడా) ‘ఏకము, అక్షరము’ అయి ఉన్నదో, అట్టి బ్రహ్మము - ‘ఓం’ అను ప్రణవముగా (ప్రణవార్థ పూర్వకంగా) వేద వాఙ్మయమునందు, వేదాంత శాస్త్రముచే చెప్పబడుతోంది.

శ్రీ సూర్యమంత్రము / శ్రీ సూర్య-అష్టాక్షరీ మంత్రము

‘‘ఘృణి సూర్య ఆదిత్య ఓం’’
2 + 2 + 3 + 1 = ‘‘8’’

(ఓం = ఏకము, అక్షరము)

‘‘ఘృణి’’ - ఇది ‘ద్వే’ అక్షరే। రెండు అక్షరములు (2). (ఘృణము) - కనికరము కలవాడు. వేడి, యండ పగలు, వెలుతురు స్వరూపుడు.

‘‘సూర్య’’ - ఇతి అక్షర ద్వయమ్। రెండు అక్షరములు (2). వెలుగు ప్రదాత. లోకములను ప్రకాశింపజేయువాడు. తేజోమయుడు.

‘‘ఆదిత్య’’ - ఇతి త్రీణి అక్షరాణి। ‘అదిత్య’ - 3 అక్షరములు. యత్ ‘ఆది’, తత్ ఆదిత్య ఇతి। సమస్తమునకు ‘ఆది’ స్వరూపుడు కాబట్టి ఆదిత్యుడు. సమస్త జీవులలోని జగదానుభవములకు ఆవల ‘‘జగదనుభవాతీత సాక్షీభూత కేవాలత్మ స్వరూపమే’’ - ఆదిత్యుడు.

ఫలశ్రుతి

‘‘ఘృణి స్సూర్య ఆదిత్య ఓం’’ అను ‘అష్టాక్షర మంత్రము’ - సూర్యోపాసనకై ‘బీజమంత్రము’.

ఎవ్వరైతే ఈ సుర్యాంగీరస మహా మంత్రమును పగలు రాత్రి కూడా జపిస్తూ ఉంటారో, అట్టివాడు బ్రహ్మజ్ఞాని కాగలడు. బ్రహ్మతత్త్వ దర్శనము ఆతనికి స్వాభావికమై, - ‘‘బ్రాహ్మణుడు’’ అని పిలువబడుచున్నాడు.

ఎవ్వరైతే సూర్యభగవానునికి అభిముఖంగా నిలబడి (లేక పద్మాసనాశీనుడై) ఈ ‘‘సూర్యాష్టాక్షరీ మంత్రము’’ జపిస్తూ ఉంటారో, ఆతడు మహావ్యాధులనుండి, సమస్త భయముల నుండి విముక్తుడు కాగలడు. ఆతనిపట్ల అలక్ష్మీవిధి వ్రాత (దారిద్ర్యము, కరువు, సాంసారిక దుఃఖ సందర్భము, దుష్ట పర్యవసానములు) నశించగలవు.

అభక్ష్యమ్ - (తినకూడనిది) తినిన దోషములనుండి, అగమ్య గమనాత్ (వెళ్ళకూడని చోట్లకు వెళ్లిన) దోషములనుండి, పతితులు పాపులు అగు వారితో లోకసంబంధమైన దూషణ తిరస్కార ఇత్యాది సంభాషణా దోషములనుండి, అసత్ విషయముల గురించి దీర్ఘంగా మాట్లాడిన పాప సంస్కారముల నుండి - (జపముచే) - పూతో భవతి। - దోషములు తొలగి, పవిత్రుడు, పునీతుడు కాగలడు.

ఎవడైతే మధ్యాహ్న సమయంలో సూర్యభగవానుని అభిముఖంగా భక్తితో నిలుచుని, ఈ ఉపనిషత్‌ను పఠిస్తాడో, (లేక) సూర్యాష్టాక్షరీ మంత్రమును జపిస్తాడో, అట్టివాడు సద్యోత్పన్న సుజ్ఞానుడౌతాడు. సాధనతో నిమిత్తం లేకుండానే అప్పటికప్పుడు, ఆత్మతో సంయమనము పొంది ‘సద్యోముక్తుడు’ కాగలడు. అట్టివాడు పంచ మహాపాతకముల నుండి కూడా బ్రహ్మహత్య (2) సురాపానము (3) బంగారము దొంగిలించటము (4) గురుతల్ప గమనము (5) ఈ నాలుగు పాపములు చేస్తున్న వారితో సాంగత్యము కలిగి ఉండటము - నుండి కూడా ] - విముక్తుడు కాగలడు.

బోధకు అర్హత

ఇది ‘సావిత్రీ విద్య’గా ఆధ్యాత్మవాఙ్మయంలో లోక ప్రసిద్ధమైయున్నది.

అట్టి ఈ ‘‘సూర్యోపనిషత్’’లో మనము చెప్పుకొన్న ‘సావిత్రీ విద్య’ను ఎవరికైనా బోధించాలంటే, అట్టివాడు అర్హుడై ఉండాలి. అర్హత లేనివానికి బోధించరాదు. గురుశుశ్రూష, సేవాభావము, తపోధ్యానముల అభ్యాసము, ఆత్మజ్ఞానము గురించిన ఉత్తమాశయము మొదలైన ‘‘అధ్యయన సద్గుణములు’’ ఉంటేనే సూర్యోపనిషత్ విద్యకు అర్హుడు.

• ఏ మహాభాగుడై ఈ ఉపనిషత్‌ను పఠిస్తూ ఉంటాడో, అట్టివాడు భాగ్యవంతుడు (జ్ఞానైశ్వర్యవంతుడు) కాగలడు. పశు సంపద పొందగలడు.

• అట్టివాడు వేదముల సూక్ష్మార్థమును, అంతరార్థమును సులభముగా గ్రహించగలిగినట్టి నిర్మలము, సునిశితము, విస్తారము, ప్రశాంతము అగు బుద్ధిని సంపాదించుకొనగలడు - వేదార్థం లభతే।

• ఎవడు ఈ సూర్యోపనిషత్‌లో చెప్పబడిన మహామంత్రములను ప్రతిరోజు త్రిసంధ్యా సమయములలో జపిస్తూ ఉంటాడో,

• అట్టివాడు అనేక క్రతువులు చేయడంచేత లభించే ఉత్తమ పుణ్యఫలము పొందగలడు.

• ఉభయ హస్తములలో సూర్యభగవానుని భావనచేసి, ‘‘హస్తాదిత్య ఉపాసన’’తో కూడుకొని, ఇందలి సూర్యాష్టాక్షరీ మొదలైన మంత్రములను జపిస్తాడో, అట్టివాడు సమస్త కర్మ-కర్మఫలములకు అతీతత్వము సంతరించుకొని, ‘‘మహామృత్యువు’’ నుండి తరించగలడు.

స మహామృత్యుం తరతి। స మహా మృత్యుం తరతి - య ఏవం వేద।

ఈ ఉపనిషత్ పరమార్థమును గురుముఖతః ఎరిగినవాడు జన్మ కర్మ పునర్జన్మ రూపమైనట్టి చక్రము నుండి బయల్వెడలి, ‘మహామృత్యువు’ నుండి తరించగలడు.

ఇతి సూర్యోపనిషత్
ఓం శాంతిః। శాంతిః। శాంతిః।

---

Soorya Upanishad
Languages: Telugu and Sanskrit
Script: TELUGU
Sourcing from Upanishad Udyȃnavanam - Volume 5
Translation and Commentary by Yeleswarapu Hanuma Rama Krishna
NOTE: Changes and Corrections to the Contents of the Original Book are highlighted in Red
REQUEST for COMMENTS to IMPROVE QUALITY of the CONTENTS: yhrkworks@gmail.com