శాండిల్య ఉపనిషత్

• శాండిల్య ఉపనిషత్తు యమ మొదలగు అష్టాంగములు కలిగిన యోగ విద్యను అభ్యసించు యోగులకు చెప్పబడినది. దేని బోధ చేత కైవల్యం (కేవల బ్రాహ్మీ స్థితిని, అనగా రాముని) పొందురో, ఆ రాముడే (సర్వములో రమించు రామబ్రహ్మమే) నాకు పరా గతి!
  
  
• శాండిల్య మహర్షి అష్టాంగ యోగమునకు సంబంధించి అధర్వ మహర్షిని పరిప్రశ్నించగా చెప్పబడినది ఈ శాండిల్య ఉపనిషత్.
  
  
• అష్టాంగ యోగము, కుండలినీ శక్తి, నాడీ వ్యవస్థ, ప్రాణవాయువుల విచారము, నాడీ శుద్ధి గురించి వివరించబడినవి.
  
  
• యోగవిద్య యందు ఈ ఎనిమిది అంగములు కలవు - 1. యమము 2. నియమము 3. ఆసనము 4. ప్రాణాయామము 5. ప్రత్యాహారము 6. ధారణ 7. ధ్యానము 8. సమాధి
  
  
• యమము అనగా నిగ్రహము (reactive mode of action, when confronted with respective emotions and situations with either external or internal Nature).
  
  
• నియమము అనగా తనను తాను ప్రేరేపించుకొని నియమించుకొనుట (proactive mode of action).
  
  
• యమము యందు పది విధములు ఇవి - 1. అహింస 2. సత్యము 3. అస్తేయము (దొంగతనము చేయకుండుట) 4. బ్రహ్మచర్యము 5. దయ 6. ఆర్జవము (ధర్మాధర్మముల యందు స్వ పర భేదము లేకుండుట) 7. క్షమ 8. ధృతి 9. మితాహారము 10. శౌచము
  
  
• నియమము యందు పది విధములు ఇవి - 1. తపస్సు 2. సంతోషము 3. ఆస్తిక్యము 4. దానము 5. ఈశ్వర పూజనము 6. సిద్ధాంత శ్రవణము 7. హ్రీ (కుత్సిత కర్మల యందు లజ్జ) 8. మతి (వేద విహిత కర్మల యందు శ్రద్ధ) 9. జపము 10. వ్రతము
  
  
• ఆసనములు ఎనిమిది, ఈ నామములతో చెప్పబడినవి - 1. స్వస్తిక 2. గోముఖ 3. పద్మ 4. వీర 5. సింహ 6. భద్ర 7. ముక్త 8. మయూర
  
  
• శరీరస్థమైన ప్రాణమును శరీరమునందు అగ్నితో సహా యోగాభ్యాసముచే సమము లేదా తక్కువ కాకుండా ఎవడు చేయునో వాడు యోగిపుంగవుడు అగును.
  
  
• దేహమధ్యమున శిఖి (అగ్ని) స్థానము ఉండును. చక్ర రూపముగా గూటిలో చిక్కుకున్న సాలె పురుగు తిరుగుచున్నట్లు అక్కడే ఈ ప్రాణము చరించును. దేహమునందు ఈ జీవుడు ప్రాణము అధిరోహించినవాడై ఉండును.

• Comprehension Notes:
  • సూక్ష్మములో నుండి స్థూలము ప్రకటితము అగును. అంతే కానీ, స్థూలములో సూక్ష్మము జనించదు.
  • ఉదాహరణకు, వాయువులో ఆకాశము ఉన్నదని వ్యావహారికముగా చెప్పిననూ నిజమునకు ఆకాశములో (ఆకాశము నుండి) వాయువు ప్రకటితమై ఉండును.
  • ప్రాణ శక్తి సూక్ష్మము, దేహము స్థూలము. కానీ, మనకు దేహదృష్టి దృఢముగా ఉండుటచేత దేహములో (దేహ భావన దృష్ట్యా) ప్రాణ స్పందనలు వర్ణించబడినవి.
  • అప్పుడు, మనము నిర్దేశింపబడిన యోగ అభ్యాసములతో దేహములో ప్రాణ స్పందన ఉపాసన చేసి స్థూల దేహ దృష్టి నుండి సూక్ష్మ ప్రాణ శక్తి దృష్టి అలవఱచుకొనవచ్చును.
  • స్థూలమైన అన్నమయ (దేహ) దృష్టి నుండి సూక్ష్మాతిసూక్ష్మమైన (subtlest) బ్రాహ్మీ దృష్టి సిద్ధింపచేసుకొనుట వేదాంత లక్ష్యము.

• కుండలినీ స్థానము నాభికి అడ్డముగా క్రిందకి పైకి ఉండును. అష్ట ప్రకృతి (భూమి, నీరు, అగ్ని, వాయువు, ఆకాశం, మనస్సు, బుద్ధి, అహంకారం) రూపమై అష్ట విధములుగా కుండలి ఆకృతిలో (పాము చుట్టుకున్న విధముగా) కుండలినీ శక్తి ఉండును.
  
  
• యోగకాలమునందు కుండలినీ శక్తి ప్రేరేపించబడినప్పుడు వీపు ఇరుప్రక్కలా ఊర్ధ్వముగా (in the form of an inverted triangle) వెన్నెముక దిశగా అపాన వాయువుచే ముఖము ద్వారా బ్రహ్మరంధ్రము ప్రవేశించి అగ్నిచే ప్రకాశించును. హృదయాకాశమున మహోజ్జ్వలమై జ్ఞానరూపాన ఉండును.
  
  
• కుండలినీ శక్తిని ఆశ్రయించి ముఖ్యమైన నాడులు పదునాలుగు కలవు - 1. ఇడా 2. పింగళ 3. సుషుమ్న 4. సరస్వతి 5. వారుణి 6. పూష 7. హస్తిజిహ్వ 8. యశస్విని 9. విశ్వోదరి 10. కుహువు 11. శంఖిని 12. పయస్విని 13. అలంబుస 14. గాంధారి
  
  
  
• Comprehension Notes:
  • నాడి అనునది శరీరములో భౌతికమైన ఒక భాగము కాదు. రక్త నాళము (blood vessel) కూడా కాదు. స్థూలముగా వ్యక్తమైన శరీర ధర్మములు (properties and functions) నిలవటానికి కారణమైన సూక్ష్మ ప్రాణ శక్తి యొక్క ప్రకటనను శరీరము దృష్ట్యా స్పందన (చేతన) రూపమైన నాడులుగా దర్శించబడినది.
  • Thus, Nadi is a connection center between the physical body and the underlying subtle Cosmic Prana Energy that holds the functioning of the physical body and mind. Nadi centers are not an imaginary fabrication of (someone's) mind. The subtle Prana Energy is expressing itself as gross physical body and mind. This relationship has been visualized as Nadi system by so many ascetics and practitioners of Yoga from ancient times. Their experiences and obeservations were congregated into Yoga Theory, which has had been validated from time to time, again and again scientifically by the serious practioners of Yoga.
  • బ్రహ్మమునందే విశ్వము బ్రహ్మమునకు అనన్యముగా (by not being different) ప్రకటితమైయున్నది. ఆ శక్తి తత్త్వమే ఈ మన భౌతిక శరీరమునందు కూడా ప్రకటితమై ఉన్నది. దేహాత్మ (అనగా దేహమే నేను అను) భావన దృఢముగా కలిగిన జీవుడు (మానవుడు) తన భౌతిక శరీరమునకు ఆధారమైన శక్తి తత్త్వమును విశ్వముతో ఆపాదన (compare and tally) చేసుకొని నాడీ (connection center) భావనతో ఉపాసన చేయుట ఇక్కడ నాడీ వ్యవస్థగా చెప్పబడినది. తద్వారా జీవుడు తన విశ్వరూపత్వమును ధారణ చేయవచ్చును.

• సుషుమ్నా నాడి విశ్వధారిణీ అని, మోక్షమార్గమని శ్లాఘించబడినది. ఈ సుషుమ్నా నాడి గుదము (మలవిసర్జన చేయు శరీరస్థానము) యొక్క వెనక భాగమున వెన్నెముకను ఆశ్రయించి పైన (శిరస్సు) వరకు బ్రహ్మరంధ్రమున విజ్ఞేయ (విశేషముగా తెలియబడునది) రూపమున అవ్యక్తముగా సూక్ష్మముగా వైష్ణవియై (విష్ణు స్వరూపమై) ఉన్నది.
  
  
• సుషుమ్నా నాడి ఎడమ భాగమున ఇడా నాడి ఉండును, కుడి వైపున పింగళా నాడి ఉండును. ఇడా నాడి యందు చంద్రుడు చరించును, పింగళ నాడి యందు సూర్యుడు చరించును.
  
  
• ఏ విధముగా ఐతే అశ్వత్థ (రావి చెట్టు) ఆకునందు నాళములు వ్యాపించినట్లుగా శరీరమునందు కూడా (అనగా శరీర ధర్మములు నిర్వర్తించు) అనేకానేక నాడులు (అదృశ్యముగా) వ్యాప్తమై ఉన్నవి.
  
  
• అన్ని నాడులయందు సంచరించు వాయువు నిర్వర్తించు ధర్మములను బట్టి ఈ పది రకములగా వాయువులు చెప్పబడినవి - 1. ప్రాణము 2. అపానము 3. సమానము 4. ఉదానము 5. వ్యానము 6. నాగము 7. కూర్మము 8. కృకరము 9. దేవదత్తము 10. ధనంజయము
  
  
• కడుపులో ఉన్న జలము, అన్నము మఱియు రసాయనములను బాగా చిలికి కడుపు మధ్యలో ఉన్న ప్రాణ వాయువు వాటిని వేరుచేయును
  
  
• భుజించిన అన్నము యొక్క రసరూపమును శరీరమునందు అగ్నితో సహా వ్యాపింపచేయుచూ, డెబ్బై రెండు వేల నాడీ మార్గములందు చరించుచూ సమాన వాయువు అగ్నితో కూడి అంగములు ఉపాంగములతో ఉన్న కళేబరమును వ్యాపింపచేయును.
  
  
• నాడీ స్థానములు, వాయు స్థానములు మఱియు సంచారములు, వాటి కర్మలు బాగుగా తెలుసుకొని నాడీ శుద్ధి చేసుకొనవలెను.
  
  
• నాడీ శుద్ధికి పూర్వ ప్రయత్నము (Preparation)
  • యమము, నియమము చక్కగా అభ్యాసము చేయుచున్న పురుషుడు, సర్వసంగ (విషయముల పట్ల ఆసక్తులు, వాసనలు) పరిత్యాగము చేసినవాడు, (బ్రహ్మ) విద్యను అధ్యయనం చేసినవాడు, సత్యము ధర్మములందు నియుక్తుడైయుండువాడు, క్రోధమును జయించినవాడు, గురువును సేవించుటలో ఉత్సాహవంతుడు, తల్లితండ్రులకు విధేయుడు, తాను ఉన్న ఆశ్రమము ఏదైతే (బ్రహ్మచర్యాశ్రమము కాని, గృహస్థాశ్రమము కాని, వానప్రస్థాశ్రమము కాని, సన్యాసాశ్రమము కాని) అక్కడ చెప్పబడిన సదాచారమునందు విద్వత్తు కలిగినవారిచే శిక్షితుడైనవాడు అయి ఉండవలెను.
  • అటువంటివాడు జీవన విధానమునకు కావలసిన ఫలములు, దుంపలు, నీరు సమృద్ధిగా ఉన్న తపోవనమునకు చేరి, బ్రహ్మవిద్యకు సంబంధించిన వేద ఘోష కలిగిన రమ్యమైన ప్రదేశమునందు మంచి శోభితమైన మఠమును ఏర్పాటు చేసుకొని, అక్కడ వేదాంత శ్రవణమును చేయుచూ యోగమును బాగుగా ఆరంభించవలెను.
    
    
• నాడీ శుద్ధికి సాధన
  • విద్వాంసుడైనవాడు సుఖాసనమున, కంఠము శిరస్సు సమముగా ఉంచి, నాసికము చివర దృష్టి పెట్టి, భ్రూమధ్యమున చంద్రబింబమును చూచుచూ, నేత్రములతో అమృతము త్రాగవలెను.
  • పన్నెండు మాత్రల కాలముపాటు ఇడా నాడి యందు వాయువును పూరించి, ఉదరములో ఉన్న జ్వాలలతో కూడియున్న రేఫ (ర-కార) బిందుయుక్తం (అనగా, రం శబ్దముతో) అగ్నిమండలమును ధ్యానించవలెను.
  • పూరకము, కుంభకము, రేచకము (రేచనము) బాగుగా అభ్యాసము చేయవలెను. అనగా, ఎడమ నాసిక రంధ్రము నుండి గాలి పీల్చి, కొంచెము సేపు ఆ వాయువును స్థంభింపచేసి, కుడి నాసిక రంధ్రము ద్వారా విడువవలెను. అటులనే, కుడి నాసిక రంధ్రము నుండి గాలి పీల్చి, కొంచెము సేపు ఆ వాయువును స్థంభింపచేసి, ఎడమ నాసిక రంధ్రము ద్వారా విడువవలెను.
  • త్రిసంధ్యలందు మఱియు వాటి మధ్యలో, అనగా దినమునకు ఆరు సార్లు, చెప్పిన విధముగా (బ్రాహ్మీ భావనా సహితముగా పూరక కుంభక రేచనములు) అనేక (సుమారు 28) మాసములు ఆచరించినచో నాడీ శుద్ధి జరుగును.
  • అప్పుడు శరీరము తేలికయై ప్రకాశించుచూ (జఠర) అగ్ని వృద్ధి, నాదము (base tone) అభివ్యక్తమగును.
    
    
• నాడీ శుద్ధికి పరమ లక్ష్యము - నాడీ శుద్ధితో ఆరోగ్యకరమైన శరీరము, ప్రశాంతమైన మనస్సు, వాసనా రాహిత్యము, ఏకాగ్రత సిద్ధిస్తూ ఉండగా వేదాంత అధ్యయనము, సమ్యక్ దృష్టి అలవఱచుకొనగా స్వాత్మ అపరోక్షానుభూతికి మార్గము సుగమము అగును.
  
  
• ప్రాణాయామము అనగా ప్రాణ అపాన సమాన వాయువుల కలయిక.
  • పూరకము (గాలిని మెల్లగా పూరించికొనుట), కుంభకము (పూరించిన గాలిని నియమిత కాలము స్థంభింపచేయుట), రేచకము / రేచనము (గాలిని మెల్లగా వదలుట) భేదముచే అది మూడు విధములు.
  • అవి వర్ణమయములు, కావున ప్రణవమే (అ+ఉ+మ = ఓం) ప్రాణాయామము.
  • పూరక, కుంభక, రేచకములందు నియమిత మాత్రా కాలములపాటు అకార, ఉకార, మకారములను భావయుక్తముగా ధ్యానించవలెను.
    
    
• ఆహారము సాత్వికమైనదిగా, శుచియైనదిగా, న్యాయమైనదిగా, మితముగా ఉండవలెను.
  
  
• మనోన్మనీ స్థితి
  • యథావిధిగా ప్రాణసంయమములచే నాడీచక్రము చక్కగా శుద్ధి చేయబడగా సుషుమ్నా నాడి యొక్క వదనము ఛేదించుకొని సుఖముగా వాయువు ప్రవేశించి స్థితి పొందును.
  • వాయువు సుషుమ్నా నాడి మధ్య సంచారము చేయుచుండగా మనస్సునకు స్థైర్యం కలుగును.
  • ఎప్పుడు మనస్సు సుస్థిరభావము చెందినదో అదే మనోన్మనీ స్థితి (మనో మూలము యందు మనస్సు లయము చెందుట) .
    
    
• ఖేచరీ / వైష్ణవీ ముద్ర
  • సర్వ తంత్రముల యందు గోప్యమైనది, అంతర లక్ష్యమున విలీనమైన చిత్తము, పవనము కలిగిన యోగి కదలని కనుపాపలతో బాహ్యమున క్రిందకు చూచుచున్ననూ చూడనివాడిగా నిరంతరము ఉండును. ఇదే ఖేచరీ ముద్ర అనబడును.
  • అంతర లక్ష్యము, బాహ్యదృష్టి, నిమేషము (కనురెప్పలు మూసికొనుట), ఉన్మేషము (కనురెప్పలు తెఱచి ఉండుట) అనునవి చక్కగా వదిలివేయుట - దానిని వైష్ణవీ ముద్ర అందురు.
    
    
• యోగ నిద్ర
  • సగం మూసిన కన్నులతో స్థిరమైన మనస్సు కలిగి, నాసికాగ్రమునందు దృష్టి కలిగి, చంద్ర సూర్యులను ప్రసన్నముగా తన దృష్టిలో అంతర్లీనము చేసి, నిశ్చల భావముతో ఉండి, అతీతమైన జ్యోతిరూపము (జ్ఞాన రూపము), అశేషము, బాహ్యరహితము, దేదీప్యమానము, పరతత్త్వము, సర్వ వస్తువిషయములకు పరమైన వస్తువు అది ఉన్నది అని, దానిని ఇక్కడే తెలుసుకొనవలెను.
  • ఖేచరీ ముద్రను అభ్యాసము చేసినచో మనో లీన స్థితి కలుగును.
  • అదే యోగ నిద్ర (తురీయ తురీయాతీత స్థితి ప్రత్యక్షానుభవము) కలుగచేయును. యోగ నిద్ర లభించిన యోగికి కాలము లేదు.
    
    
• చిత్తనాశనము, మనోలయమునకు ఉపాసనలు
  • ప్రాణశక్తిని మనస్సును ఒక్కటిగా భావించి మనస్సుతో మనస్సును ఆలోకించి ఆత్మ సుఖమును పొందవలెను.
  • స్థూలాకాశమే చిత్తాకాశముగా మఱియు చిత్తాకాశమే స్థూలాకాశముగా భావించి, సర్వమును (చిత్)ఆకాశముగా భావించి, మరి ఇంకేమియూ చింతింపవలదు.
  • సర్వ చింతలు పరిత్యజించి, చిత్ (ఎఱుక / Consciousness or Awareness) మాత్రమే పరమం (the Ultimate) అని ఉండవలెను.
  • జ్ఞేయ (తెలియబడు) వస్తువును పరిత్యజించగా మనస్సు శుద్ధ తెలివి యందు విలయము చెందును.
  • అది తప్ప మఱియొక మార్గము లేదు.
  • మనస్సు (మననము) విలయము కాగా కైవల్యము (కేవల బ్రాహ్మీ అనుభవము) శేషించును.
    
    
• చిత్త నాశనమునకు రెండే పద్ధతులు - 1) యోగము 2) జ్ఞానము (సాంఖ్యము).
  • యోగము అనగా చిత్తవృత్తి (విషయాసక్తి) నిరోధకము
  • జ్ఞానము అనగా (వివేక విచారణములచే) సమ దర్శనము చేయుట
  • ఈ రెండూ అభ్యాసము చేయుచుండవలెను.
    
    
• శాస్త్ర అధ్యయనం, సజ్జన సాంగత్యం, వైరాగ్య అభ్యాసం చక్కగా సమన్వించుకొనగా పూర్వపు సంసార వృత్తులయందు క్రమేపి ఆసక్తి తగ్గి ప్రాణాయామము, ఏకాంత ధ్యానము చేత, ఓంకార ఉచ్చారణతో శబ్దముపై ధ్యాస ఉంచి, తత్త్వసారము భావించుచూ, సుషుప్తి స్థితిని ఎఱుకచే తెలుసుకొనుచూ ప్రాణ స్పందన నిరోధించబడును.
  
  
• ఎవనిచే కుండలినీ శక్తి ప్రచోదింపబడునో వాడు ముక్తుడు అగును. ఇడ, పింగళ రెండు మార్గములను వదిలి సుషుమ్నా మార్గమున కుండలినీ శక్తిని ప్రచోదింపచేసినచో అదే విష్ణు పరమపదము.
  
  
• ప్రాణాయామముతో ఏకాగ్రత పొంది ఏ ఏ స్థానములలో చిత్త సంయమనము చేసిన ఏ ఏ జ్ఞాన ఫలితములు లభించునో వర్ణించబడినవి.
  
  
• ప్రత్యాహారము - అది ఐదు విధములు
  1. విషయములందు యథేచ్ఛగా సంచరించు ఇంద్రియములను బలవంతముగా వెనకకు మరల్చుట
  2. ఏది ఏది చూడబడుచున్నదో అది అంతా స్వాత్మయే అనుకొనుట
  3. వేదోక్తమైన నిత్య విహిత కర్మ ఫల త్యాగము
  4. సర్వ విషయములందు విముఖత్వము
  5. క్రింద నుండి పైకి మఱియు పైనుండి క్రిందకు స్థూల దేహములోని భాగములను క్రమముగా ధారణ చేయుట.
     
     
• ధారణ - అది మూడు విధములు
  1. ఆత్మయందు మనస్సును ధారణ చేయుట
  2. దహర (సూక్ష్మ, హృదయ) ఆకాశమందు బాహ్య (స్థూల) ఆకాశమును ధారణ చేయుట
  3. పృథివి, నీరు, తేజము / అగ్ని, వాయువు, ఆకాశముల యందు పంచమూర్తి (ఏకరూప) ధారణము.
     
     
• ధ్యానము - అది రెండు విధములు
  1. సగుణము అనగా మూర్తిధ్యానము
  2. నిర్గుణము అనగా ఆత్మను ఉన్నది ఉన్నట్లు ధ్యానించుట.
     
     
• సమాధి - ఇది ఒకటే విధము. సమాధి అనగా జీవాత్మ పరమాత్మ ఏకత్వము, జాగృత్-స్వప్న-సుషుప్తి అవస్థా రాహిత్యము (వాటికి సాక్షిత్వము), పరమ ఆనంద, స్వస్వరూప, శుద్ధ చైతన్య స్వాత్మను అనుభవించుట (దృశ్య-దృష్టి-ద్రష్ట అభేద దృక్ స్వరూపమునందు నిష్ఠ కలిగి యుండుట). ఇదే రామ తత్త్వము. ఇదే అపరోక్షానుభూతి.
  
  
• బ్రహ్మవిద్య గూర్చి అథర్వుడు చెప్పెను -
  • ఓ శాండిల్యా! బ్రహ్మము సత్యం, విజ్ఞానం, అనంతం.
  • దేనియందు సర్వము ఏర్పడి కూడి ఉన్నదో, దేనిని తెలుసుకున్నచో ఈ సర్వము తెలియబడినదగునో, ఏది గ్రహించబడలేనిదో, నిర్దేశింపబడలేనిదో, దేనిని వాక్కు చేరలేక వెనకకి మరలునో, ఏది మనస్సుచేత ప్రాప్తించబడలేదో, ఏది కేవల జ్ఞానరూపమున పొందబడునో, దేనియందు పురాణమైన ప్రజ్ఞ ప్రకటితమైనదో, ఏది ఏకము, అద్వితీయము, ఆకాశము వలె సర్వత్రా వ్యాపించియున్నది, సూక్ష్మాతి సూక్ష్మము, నిరంజనము (ఏ ఉద్రిక్తత, దోషము లేనిది), నిష్క్రియము, కేవలము సత్ (ఉనికి) చిత్ (ఎఱుక) ఆనంద రూపమైన ఏకరసము (ఏకత్వ అనుభవము), శివము, ప్రశాంతము, అమృతము అయినదో అది ఆ పరబ్రహ్మము.
  • అదియే నీవు అయిఉన్నావు.
  • దానిని జ్ఞానముచే (కేవల జ్ఞానముగా) తెలుసుకొనుటకు ప్రయత్నించుము.
  • సర్వభూతములకు నిగూఢుడు, ఎవడు విశ్వమును సృజించినవాడు, విశ్వమును భరించువాడు, విశ్వమును అనుభవించువాడు, ఆ ఆత్మదేవుడు నీ ఆత్మయై ఉన్నాడు, వాడే లోకమునకు ఆత్మ అని తెలుసుకొనుము.
  • ఆత్మస్వరూపమును అనుభవపూర్వకముగా తెలుసుకున్నవాడు శోకము యొక్క అంతమును చేరుకొనును.
    
    
• నిష్క్రియమైన పరబ్రహ్మలో జగత్తు ఎలా జనించినది అనునది విచారించబడినది.
  
  
• పరబ్రహ్మము నిష్క్రియము, అక్షరము అనునది పరమ సత్యము. అయినప్పటికీ ఈ రూపరహిత బ్రహ్మమునందు మూడు రూపములు ఆపాదించబడినవి - 1) నిష్కలము [Without Parts] 2) సకలము [With Parts] 3) సకలనిష్కలము [With and Without Parts] - అనునవి.
  
  
• సత్యకామము, స్వకీయ మాయ ఈ ఉపనిషత్తులో విచారించబడినవి.
  
  
• సత్ మాత్రము చిత్ ఆనంద ఏకరసము అని ఎందుచేత పరబ్రహ్మ చెప్పబడునో విచారించబడినది.
  
  
• పరబ్రహ్మకు లక్షణ నామములు (పరబ్రహ్మ, ఆత్మ, మహేశ్వర, దత్తాత్రేయ అనునవి) ఏ కారణముల చేత వచ్చెనో విచారించబడినవి.
  
  
• ఎవరు ఈ పరవిద్యను ఉపాసించి అదియే నేను అని తెలుసుకుంటారో వారు బ్రహ్మము తెలుసుకొని బ్రహ్మమే అగుదురు (బ్రహ్మ విత్ బ్రహ్మ ఏవ భవతి!).
  
  

Sȃndilya Upanishad
Languages: Telugu and Sanskrit
Script: TELUGU
Sourcing from Upanishad Udyȃnavanam - Volume 6
Translation and Commentary by Yeleswarapu Hanuma Rama Krishna
NOTE: Changes and Corrections to the Contents of the Original Book are highlighted in Red
REQUEST for COMMENTS to IMPROVE QUALITY of the CONTENTS: yhrkworks@gmail.com